Ραδιόφωνο Πορτρέτα | 2 Γεράσιμος Δενδρινός 1η εκπομπή
Ραδιόφωνο Πορτρέτα | 2 Γεράσιμος Δενδρινός 1η εκπομπή
Η γενναιόδωρη υποστήριξή σας μας επιτρέπει να λειτουργούμε και να στηρίζουμε Λογοτέχνες Ποιητές Νέους Δημιουργούς σε κάθε τομέα Τέχνης και Πολιτισμού χωρίς κόστος. Μπορείτε να μας βοηθήσετε για να συνεχίσουμε να υποστηρίζουμε και να ενδυναμώνουμε.
Κλικ εδώ:
Παρατηρώντας δευτερόλεπτα του καθημερινού. «Άβατοι τόποι». Ποίηση και Γεράσιμος Δενδρινός. Όταν ένας συγγραφέας συμπυκνώνει την ποιότητα σελίδων και σελίδων σε λίγες λέξεις. Κι εγώ να προσπαθώ καταπάνω σε εικόνες βυθού. Αλλά ευτυχώς το κατάλαβα εγκαίρως πως μόνο με τους όρους του ποιητή θα προσεγγίσω ετούτο το χάος. Αλλιώς μάλλον θα χαθώ στο αενάως επάλληλο. Κρατώ στα χέρια μου μια παλίμψηστη επιφάνεια. Ο καλύτερος τρόπος παραλλαγής για μια άβυσσο.
Περί Γεράσιμου Δενδρινού κι άλλα παράλληλα λοιπόν. Καταρχήν η ανάγκη έκφρασης, το πάθος και ο ερωτάς, απογειώνουν τον ρυθμό ως το επόμενο επίπεδο. Η λαλιά που χρησιμοποιείται τιμά τη γλώσσα μου. Μιλά με αλήθεια και γενναιότητα για τον ίδιο και για μένα. Εξαιρετικό περίγραμμα όγκων καθώς λικνίζονται στους ατμούς του μεσημεριού εκεί ακριβώς που το σκοτάδι πνίγεται στο φως. Τότε που όλα κινδύνευαν να πνιγούν στην ασάφεια, αν δεν άνοιγε το ματάκι της καρδιάς ν’ απαλύνει την έπαρση της στολής μου, κατά τον κυρό Ζήσιμο Λορεντζάτο πάντα.
Ο Γεράσιμος Δενδρινός, αυτό το περίγραμμα απέναντι, αποκαλύπτεται μ’ ένα μυστηριακό φως πίσω του, όσο και να προσπαθεί να το κρύψει. Από μετριοπάθεια ή μήπως για προστασία. Από τα συμφραζόμενα μάλλον ισχύει το δεύτερο.
Κι εκεί ακριβώς έγκειται η δυσκολία προσέγγισης, στο φως. Ισχύς που παράγεται καθώς συνομιλεί το κορμί με τα σωθικά. Η αφή με την σκέψη. Η πραγματικότητα με την επιθυμία. Τ΄ οξυγόνο με το μάγμα, …ξεχασμένο σπίτι που το χτυπούσε ο βοριάς ατέλειωτα, / η θυελλώδης ορμή της αναισθησίας σου, / μα δεν έπεσε, αλλ’ ακόμη στέκει, διστακτικό αλλά πλήρες ονείρων, αναμένοντας / τα επερχόμενα σκοτάδια… απόσπασμα από το πρώτο ποίημα της συλλογής, «Η διαπίστωση πως υπάρχεις αθάνατος». Νοιώθεις ότι πρόκειται για κάποιον μακριά από σένα και συγχρόνως ίσταται πλάι σου. Όπως συνομιλείς κατά την εξομολόγηση. Η μετάνοια είναι ασώματο βοτάνι της αβύσσου και μπορεί να μετασχηματίσει σε ήθος ακόμη και το χυδαίο. Αλλά η μετάνοια, θα έπρεπε πλέον, ύστερα από την λεγόμενη εδραίωση της γνώσης, να μην θεωρείται πια Θεϊκό μυστήριο, αλλά ευλογία Ανθρώπου. Όπου μέγα ερώτημα ακόμη η υπέρβαση του ψεύδους ενώπιον της αλήθειας. Όπου η αλήθεια εδώ μέσα δεν είναι παρά μια συσσώρευση αόρατου πλούτου ανεξάρτητα από τις ήττες, τις λεηλασίες και τα’ άλλα δεινά του ορατού. Αλλά τι ακριβώς είναι η αλήθεια; –Το άνετο πέρασμα προς το Καντίκιοϊ, / με άδειο πλοίο από τη βουή του κόσμου / τον Νοέμβριο του έτους 2013, / συνοδευμένο από σμήνη των γλάρων, (πετώντας σε σχήμα V της νίκης / μάταια προσπαθούν ν΄ αποσπάσουν / χρόνια τώρα το χάδι του ουρανού)…, απόσπασμα από το ποίημα «Η ακτή άδεια».
Με κατακλύζει η ιερότητα ετούτης της γραφής. Ιερότητα όχι με όρους εκκλησιαστικούς. Εδώ αναπνέουν έννοιες ζωής. Έννοιες που αναρτώνται στο καθημερινό πινάκιο μαρτυρίου, όχι σαν τιμωρία, αλλά σαν διακόνημα, σαν αναπόφευκτη κατάληξη σχέσεων. Νοιώθεις την διαμαρτυρία, την οδύνη, την αδικία, την απώλεια. Την αγωνία για μια απάντηση. Να εισπράξεις συγνώμη έστω κι αν χρειάζεται να την προσφέρεις πρώτα εσύ. Και βέβαια τη θλίψη. Ναι η ποίηση του Δενδρινού είναι θλιμμένη. Θλίψη διαμέσου της περιγραφής και της κατανόησης. Αλλά και καταγγελία για κάθε τι που οδηγεί στη μοναξιά, στην αυτοεξορία θα έλεγα. Συχνά νοιώθεις πως ομολογείς εσύ ο αναγνώστης κι όχι κάποιος άλλος. Ψαλμωδεί για όλους μας ο Γεράσιμος Δενδρινός ακόμη κι όταν ο λόγος του μοιάζει ιδιαίτερα προσωπικός,…-Δεν λογάριασα καλά τα ταξίδια / μόνο στα θλιβερά σοκάκια / των κατά καιρούς συντρόφων μου / γυρίζω. / Έχω για στρώμα τη φυγή / και για ομιλία τη σήψη. – από το ποίημα « Άστεγος».
Και παράπονο. Ναι παράπονο για το βάρος του χρέους. Γιατί το να στρέφεις και να κοιτάς δίπλα είναι χρέος ελευθερίας. Και τότε σου αποκαλύπτεται η βαρύτητα με φτερά. Και τα φτερά αποτελούνται από καλοζυγιασμένες λέξεις. Θαυμάσια εικόνα κρυμμένη πίσω απ’ το παλίμψηστο της θυσίας κατά το καθήκον της επιβίωσης. Θαυμάσια εικόνα ανεξαρτησίας που ξεπερνά κάθε είδους πενία. Κάθε τι που εξελίσσεται αφήνει ανεξίτηλα ίχνη. Ίχνη μιας παλιάς ομορφιάς που συνεπικουρούν και δεν γίνονται εμπόδιο στην αναπνοή του κόσμου. Η ποίηση του Δενδρινού δεν γίνεται εμπόδιο. Η ποίηση του Δενδρινού είναι μια ακόμη ανάσα. Διαθέτει το ίχνος της παλιάς ομορφιάς και τις γραμμές του νέου κόσμου. Μια παγωμένη Κόρη και μια καυτή Θεά σ’ ένα κορμί. Ελληνική σμίλη. Τα συναισθήματα, η τρυφερότητα, ο πόνος, εικόνες εκείνων που μας πλήγωσαν και μας πληγώνουν, η αναγνώριση της αξίας των διαφορετικών πολιτισμών ως στάση ζωής κατά το θαυμαστό ταξίδι, όλα όσα νομιμοποιούν το παρόν και δένουν μέλλον. Ο ποιητής στέκεται τιμητής και προφήτης του εαυτού του αλλά και συναγερμός αγάπης. Τα πετεινά του ουρανού / από τις παλάμες μου τρέφονται / κι εγώ με την στοργή τους δυναμώνω… – από το ποίημα Κοδάρ.
Νομίζω ότι γνωρίζει ο Γεράσιμος Δενδρινός πως σταύρωση δεν σημαίνει μόνο μαρτύριο. Κυρίως σημαίνει επανάληψη μαρτυρίου. Μια συνθήκη που τρέφει τη ζωή με πάσχουσα ουσία, –Υπάρχουν κι άνθρωποι που η ζωή τους ήταν/ μια καθημερινή αναμέτρηση με τη σκιά. / Η θλίψη, με τα χρόνια, έκανε / πιο ανάγλυφα τα πρόσωπά τους… – από το ποίημα «Σπορά». Απόψε είδα σε όνειρο τον αδελφό μου, / ν’ απλώνει στην αυλή του σπιτιού μας / κάτασπρα σεντόνια με αχνά αποτυπώματα φιλιών…- από το ποίημα «Σεντόνια». Ένα αδύναμο χέρι σφίγγω καθημερινά, / έτοιμο να ακρωτηριαστεί και να σαπίσει. / Είμαστε μόνοι, κι ας είμαστε μαζί… – από το ποίημα «Χωρίς».
Εικόνες πολύπτυχα και Μεταφορές. Κατά βάθος τρυφερότητες. Όπου οι υποθέσεις των ποιημάτων παίρνουν τους δρόμους με τα χρώματα μιας αγιογραφίας ένθεν και ένθεν. Οι αγιογραφίες υποκρύπτουν το μαρτύριο πίσω από το λαμπρό σκουτί της αθανασίας. Ακινησία αποδοχής και κίνηση σαν λυγμός. Ο λυγμός τσακίζει την έννοια της υποταγής στο μοιραίο. Τελικά είναι ή δεν είναι κοινωνική η ποίηση του Δενδρινού; Τι ερώτηση… Μα ο λυγμός είναι ήδη καταγγελία. Μα πάνω από όλα ο λυγμός εκτός από μετάνοια και πίκρα φέρει και αγανάκτηση.
Και η αγανάκτηση μπορεί και να εκφράζεται μ΄ ευγένεια όπως στην ποίηση του Δενδρινού. Μια ποιητική που φουντώνει από λυρισμό και ρυθμό πίσω από στροφές πρόζας, αστραπιαίες ματιές, οικονομία και απλότητα. Το πολύπλοκο κρύβεται επιμελώς να μην μας βαρύνει. Το πολύπλοκο είναι αόρατο σαν τα’ οξυγόνο. Το απλό είναι τα φτερά λέξη-λέξη, που μας βάζει στην πλάτη ο Δενδρινός. Συχνά ο ποιητής πίσω απ’ την αγάπη κρύβει απώλειες, θανάτους, αρρώστια, έκπτωση σωμάτων, κοινωνικών σχηματισμών και ιδέας, την προδοσία φίλων, (μόνο οι φίλοι μπορούν να σε προδώσουν).
Όχι μόνο οι άνθρωποι, αλλά και οι τόποι που σβήνουν, αποκτούν εδώ σώμα και εικόνα. Οι συμβολισμοί γράφονται με κίνηση. Οι λέξεις συνθέτουν κίνηση. Όπου το ειδικό μετασχηματίζεται σε γενικό και τα δικά ταυτίζονται με τον κόσμο. Και τότε φθάνεις στην αποδοχή. Σκύβοντας στη φρεσκοσκαμμένη γη, θα βλέπω / το ίδιο πρόσωπο σ’ έναν χωμάτινο καθρέφτη. / Τα πουλιά, οπόταν θα με επισκέπτονται /κατά τις αποδημίες τους, θα τρέφονται / από του βλέμματός μου την οδύνη…- απόσπασμα από το ποίημα «Συμμαχικά κοιμητήρια».
Η μοναξιά είναι η πεμπτουσία της ύπαρξης. Σαν μοναδική ρίζα αγριοραδικιού ανάμεσα στις μύριες ρίζες των άλλων αγριοραδικιών και των επτά ουρανών και της έναστρης απεραντοσύνης και της ανεξάντλητης θάλασσας, ακόμη και το αλάτι κόκκο – κόκκο μας προσφέρεται. Μόνος ο καθένας μας, αλλά δεμένος σ΄ ένα σύνολο με αντιθέσεις, αδικίες, συντριβές και όλων των ειδών τις αγάπες είτε κερδισμένες, είτε χαμένες, είτε παγωμένες κάπου πίσω, είτε φλεγόμενες κάπου μπροστά, …Είμαστε μόνοι, κι ας είμαστε μαζί. / Είμαι διαρκώς μαζί σου κι ας βαδίζομε αλλού, σε άλλον κήπο, σε άγνωστη θάλασσα, σε πλαγιά ξένη, / όπου ανεβαίνουν δρασκελώντας άγρια άλογα / με τις κυματιστές τους χαίτες…, – εικόνες από στο ποίημα «Χωρίς».
Έχουμε μια ποιητική που εκφράζεται με απλές εικόνες μακριά από γραφειοκρατικές καταστάσεις. Πέρα από προσπάθειες να αντιγραφούν ρυθμοί και αρχιτεκτονικές ενός ανυποψίαστου για τους κινδύνους παρελθόντος. Πέρα από τα στενά παπούτσια μιας γραφειοκρατίας, μέχρι την ολοκληρωτική στρέβλωση από μια ιεραρχία. Όλα αυτά παραστέκονται βουβά πλάι στις λέξεις του ποιητή· τα συνειδητοποιεί όμως; Αλλά τι σημασία έχει για το πέλαγος αν συνειδητοποιεί την αξία που έχει για μένα;
Το ζήτημα είναι τι αγκιστρώνει ο αναγνώστης. Έτσι κι αλλιώς οι ιεραρχίες και οι σκοπιμότητες στην Τέχνη κομίζουν έκπτωση και καταστροφή όταν δεν δείχνουν μόνο ανίερες, –Τις συνάξεις σε άδεια εκδοτικά σαλόνια / από τους αλλεπάλληλους πλειστηριασμούς, / όπου η γνωστή συμμορία αλληλοεξόντωσης / χλευάζει τα πρόσφατα τεκταινόμενα/ στ’ όνομα μιας τέχνης επηρμένης…, – απόσπασμα από το ποίημα «Οι φίλοι κίτρινοι».
Ο Δενδρινός στηρίζεται σε σύγχρονη δομή μιλώντας για την αρχαιότατη τραγωδία της επιβίωσης με αξιοπρέπεια όπου ως κριτής των θεϊκών και των ανθρώπινων παρακολουθεί τα σκαμπανεβάσματα της κρίσης στον αιώνα. Είμαστε το ίδιο το σκοτάδι που ενδύεται ξανά / το ίδιο φαιό, τριμμένο ρούχο/ για να κρυφτεί υπό τον ήλιο…, – από το ποίημα «Κάτω από την επιφάνεια».
Κι η άκρα ταπείνωση; Α, εδώ ακόμη και η άκρα ταπείνωση είναι μια κομψότατη εικόνα απέναντι, –Μου μιλούν με γουργουρητά,/ ίδια με το αναφιλητό του λαβωμένου κύκνου, / καθώς γλιστρά στην επιφάνεια του νερού / για το βασίλειο του θανάτου…, – από το ποίημα «Κοδάρ».
Ποίηση παράπονου για το μικρόψυχο της Πόλης, όταν συμβαίνει το ευτελές, κάτι που τελικά συμβαίνει. Ποίηση θλίψης για την καθημερινή συντριβή και την απώλεια. Ποίηση για τα διαφορετικά μάτια και τόπους που ωστόσο αθόρυβα εκεί στην άβυσσο συναντιόνται προστατευμένα από μισαλλοδοξίες. Ποίηση προσωπική κι ωστόσο συμπαντική.
Ποίηση γενναιότητας, αλλά σαν έπος χωρίς μεγάλα λόγια· κόσμιο έπος, …ποτέ δεν τους συνεπήρε ο φόβος / όταν αντάμωναν θηρία και στοιχειά, κερδίζοντας, έτσι αθόρυβα, το έπαθλο / μιας ταπεινής και ουσιαστικής ζωής. Ακροτελεύτιοι στίχοι από το τελευταίο ποίημα «Σπορά», όπου σαν έμπειρος ουραγός προστατεύει την συντεταγμένη υποχώρηση του «τάγματος Γεράσιμος Δενδρινός».
Τάγμα σαν ελατήριο συσπειρωμένο, …διστακτικό αλλά πλήρες ονείρων, αναμένοντας τα επερχόμενα σκοτάδια… Επαναλαμβάνω το απόσπασμα απ’ το πρώτο ποίημα με τον αυτοδύναμο τίτλο «Η διαπίστωση πως υπάρχεις αθάνατος». Τίτλος «εν πρύμνη πόλεως». Τίτλος σαν μονόχορδο ποίημα, όπως θα όριζε ο Γιάννης Ρίτσος, να δίνει το ρυθμό πορείας.
Αντίκυρα, Δεκέμβριος 2017
πηγή
Άβατοι τόποι
(Ποιήματα 1982-2015)
ιδεώδης εν τη λύπη σου,1
Κ. Καβάφης, «Καισαρίων», 1919
Η διαπίστωση πως υπάρχεις αθάνατος
Το μεσημέρι καρφώνουν τα μάτια μου
τoν τυχαίο περαστικό, και βίαια, χωρίς έλεγχο,
τον ονομάζουν εσύ,
γιατί στο κενό που σχηματίζεται εντός μου
και καταλήγει σε σένα αναμφίβολα,
διαγράφεται καθαρά η ύστατή σου επιθυμία
να χαθώ απ’ της ζωής σου την πορεία,
απ’ τους δρόμους σου να εξαφανιστώ σύννεφο μαύρο,
να προσέχω τα βήματά μου να μην αντηχούν
σκόνη και διασυρμό,
να καιροφυλακτώ ακόμη καθημερινά,
να προσπέσω εμπρός στα λάφυρα του θριάμβου σου,
μήπως και λάβω τη διάκριση,
αφού ήμουν κι εγώ απ’ τους ελάχιστους
που διέσωσαν μέσα τους την εικόνα σου,
(δεν λέω τη μορφή σου που ολοένα διαφεύγει,
παρασυρμένη από του καιρού τους δριμείς ανέμους),
ο μοναδικός φάρος της ανείπωτης αλήθειας σου,
αφού υπήρξα για χρόνια αυτός που εξηγούσε
στον ανυποψίαστο διαβάτη για τη αξία της ερημιάς,
ενώ στην πλατεία τα πουλιά είχαν καλύψει εντελώς
με το πυκνό τους πέταγμα τον πλανόδιο εφημεριδοπώλη
και τον αστυνομικό που ύψωνε με οίστρο το κεφάλι του
ανάμεσα στο ανυπότακτο πλήθος,
καραδοκώντας για τον παράνομο της γειτονιάς σου,
που, όπως αποδείχτηκε τελικά,
ο παράνομος ήσουν εσύ,
εγώ ήμουν ο στυλίτης,
ξεχασμένο σπίτι που το χτυπούσε ο βοριάς ατέλειωτα,
η θυελλώδης ορμή της αναισθησίας σου,
μα δεν έπεσε,
αλλ’ ακόμη στέκει,
διστακτικό αλλά πλήρες ονείρων, αναμένοντας
τα επερχόμενα σκοτάδια.
Καρφώνουν τα μάτια μου τον τυχαίο που σου μοιάζει,
αλλά θέλω να το πιστεύω αυτό,
για να περνάει ο καιρός καλύτερα,
γιατί το ψέμα ακόμη σχηματίζει μπροστά μου
την πιο ωραία παιδική εξοχή
που δεν έχω πάει ποτέ,
αλλά φανταζόμουν πως κάποτε θα πηγαίναμε μαζί.
Κλαίω για εκείνον που σου εκμυστηρεύτηκε πικρές αλήθειες,
μα δεν σου είπε ποτέ ποιος σε αποπλάνησε
είδωλο της μοναξιάς,
γλυκύτατη οδύνη σαλεμένου νου,
που εγκαταλείπεσαι άτολμα στο έλεος της αγάπης μου
και δεν το υποπτεύεσαι,
όλα γίνονται ανυπόφορα εσύ,
όταν αποκαρδιωτικά το ορίζει η δική μου πείρα,
προσωρινό αντίδοτο στη δική σου αδιαφορία,
το χαμένο όμως και συνάμα σπλαχνικό ζαρκάδι,
που σε κοιτάζει μέσα απ’ το ξέφωτο της ευφροσύνης
δεν θα το δεις,
γιατί ο χρόνος υποπτεύεται τον πλανόδιο εξωμότη
που σκορπίζει διχασμό κι απελπισία,
ποτέ την χαρμόσυνη ελπίδα,
ότι θα κάποτε θα συγχωνευτούν επιτέλους
ο ψυχωφελής ύπνος με το μαρτύριο της αγάπης
που με πληροί και με απελπίζει
μέρα και νύχτα,
στων ματιών μου το ανοιγόκλειμα.
Ώς πότε θ’ ατενίζω από μακριά και θ’ αναμένω
το πλοίο της αδιαφορίας σου,
τον ταραγμένο κυκεώνα της αδικίας και της ντροπής,
που μηχανεύεται κι ανασυγκροτεί για μένα
το πιο σιωπηλό κι αδυσώπητο μαρτύριο,
χωρίς έλεος για τη δική μου λύτρωση;
Ο έγκλειστος θίασος συνήθως παριστάνει
αυτό που υπήρξα εκείνον τον καιρό:
ένα στρείδι που απομυζούσε το βράχο της άπατης,
αλλά η ευτυχία και η στοργή σου έστεκαν μακριά
τύλιγαν τελικά άλλον, όχι εμένα,
ώσπου το πλοίο μια νύχτα προσέγγισε την ξέρα με τα κοράλλια
και παρευθύς τα φώτα άναψαν στο χρώμα του κινδύνου.
Το σώμα σου έγινε από τότε μνήμη,
που σέρνεται σαν την αχλή στα σκαλοπάτια της ανίας,
χωρίς ποτέ να πιστεύει,
χωρίς ποτέ ν’ αποσύρεται,
έως ότου δει να πλησιάζει,
να πλησιάζει και να έρχεται,
σαν σελήνη, σαν σέλας, σαν φωτιά,
η ίδια μου η ύπαρξη,
πάντα βυθισμένη στον εμπαιγμό μου,
ποτέ αδιάφορη, αλλά εμφανώς επιρρεπής
στου πλήθους τα καλέσματα.
https://www.mixcloud.com/poetsradio/%CF%83%CE%B1%CE%BD-%CE%B1%CF%80%CF%8C-%CF%80%CE%AC%CE%BD%CF%84%CE%B1-%CE%B1-%CE%B1%CF%86%CE%B9%CE%AD%CF%81%CF%89%CE%BC%CE%B1-%CF%83%CF%84%CE%BF%CE%BD-%CF%83%CF%85%CE%B3%CE%B3%CF%81%CE%B1%CF%86%CE%AD%CE%B1-%CE%BA%CE%B1%CE%B9-%CF%80%CE%BF%CE%B9%CE%B7%CF%84%CE%AE-%CE%B3%CE%B5%CF%81%CE%AC%CF%83%CE%B9%CE%BC%CE%BF-%CE%B4%CE%B5%CE%BD%CE%B4%CF%81%CE%B9%CE%BD%CF%8C-%CE%B5%CF%80%CE%AD%CF%80%CF%80%CE%B1%CF%82-poets-radionet/
Evaggelos Peppas
book-radio | Γεράσιμος Δενδρινός | Βήματα σε Λιθόστρωτο | βιβλίο
Ποίηση στο Ραδιόφωνο | 4 Ποιήματα Γεράσιμος Δενδρινός
Το Ποίημα της Ημέρας | 17 -6-Γεράσιμος Δενδρινός poetsradio poems
see_also link=”{URL}” target=”_blank”][/see_also]
Δείτε τα βιβλία των μελών και των συνεργατών μας
ΣΤΑΤΙΣΤΙΚΑ ΣΤΟΙΧΕΙΑ ΔΙΕΤΙΑΣ
ΔΙΑΒΑΣΤΕ
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΚΑΙ ΕΝΗΜΕΡΩΘΕΙΤΕ ΓΙΑ ΤΗΝ ΝΟΜΙΚΗ INTERNET ΤΟΥ POETS-RADIO.NET ΕΔΩ
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΚΑΙ ΕΝΗΜΕΡΩΘΕΙΤΕ ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΑΠΟΡΗΤΟΥ ΕΔΩ
Γιατί να γίνεις Μέλος | Why become our member | Join our Team
Δύο Tρόποι για να γίνετε Mέλος στην Oμάδα του Poets-Radio
Poets Radio is an internet radio station, Greece providing developers Greek poetry music, culture and information. Culture Information Music. Suggest an update. Visit the Radio’s website · Facebook ·
“Η Φωνή της Ποίησης και του Πολιτισμού”
Ελάτε στην ομάδα μας!
Το Poets-Radio.net μαζί σας σε έναν πολιτιστικό πολυχώρο με συνεντεύξεις, βιβλιοπαρουσιάσεις και βιβλιοκριτικές,
αρθρογραφία και ενημερωτικές εκπομπές με συμμετοχή συγγραφέων και καλλιτεχνών.
Το Poets-Radio στηρίζει και προωθεί τους νέους δημιουργούς, κάθε Τέχνης, και όχι μόνον!
Πως θα γίνετε μέλη μας και τι ακριβώς σημαίνει αυτό:
1.Στείλτε μας το έργο σας
2.το βιογραφικό σας
3.μία φωτογραφία του έργου σας
και μία προσωπική στο poetsradioarts@gmail.com.
θα το αναρτήσουμε άμεσα στην σελίδα μας και θα επικοινωνήσουμε μαζί σας.
Poets-Radio.net radio is a cultural multi-site with interviews, books presentation , book reviews, articles and newsletters featuring writers andartists. Poets-Radio supports and promotes new creators, every form of Art, and many more!See how to become a member by sending us your CV, a pesronal photo and of your work and your work to poetsradioarts@gmail.com.Then we will post directly on our website your data and we will soon contact you.
Radio | Poet | Poem | 9 Anecdotal Poems of Ilias Tsechos
Ο Ηλίας Τσέχος γεννήθηκε το 1952 στο Γιαννακοχώρι Νάουσας. Εργάσθηκε ως λαϊκός χορευτής στα μπαλέτα της Δόρας Στράτου από το1976 έως το 1986.
Έχει συνεργαστεί σε κινηματογραφικές ταινίες των: Κούνδουρου, Τζεφιρέλι, Αγγελόπουλου, Σμαραγδή, Ρακιντζή, Ζερβουλάκου, Ψαρρά, Αχουριώτη, Χαραλαμπόπουλου, Χούρσογλου κ.ά. Από το 2002 δημοσιογραφεί σε εφημερίδες της Ημαθίας και της Πέλλας. Ποιήματα και στίχοι του έχουν μελοποιηθεί από τους: Θόδωρο Αντωνίου, Τάσο Γκρους, Σωκράτη Βότσκο. Ποιήματα έχουν μεταφραστεί στα αγγλικά, γερμανικά, λιθουανικά, αλβανικά, ιταλικά. Στην ζωή και το έργο του αναφέρονται τα βραβευμένα ντοκιμαντέρ του Ηλία Ιωσηφίδη «Από Πέτρα και Χρόνο» (2009 – 29΄) και «Ή Σταγόνα ή Ωκεανός» (2010 – 55΄). Read more
Καμία ΔΩΡΕΑ δεν είναι μικρή!!
Υποστηρίξτε μας-Ενημερώστε μας και ΚΕΡΔΙΣΤΕ! EMAIL: poetsradioarts@gmail.com
ΔΕΝ ΕΙΜΑΣΤΕ ΕΤΑΙΡΕΙΑ – ΔΕΝ ΧΡΗΣΙΜΟΠΟΙΟΥΜΕ ΔΙΑΦΗΜΙΣΕΙΣ!
Η κοινότητα του POETS-RADIO είναι μεγάλη και εκλεκτική. τόσο φιλόξενη όσο και διαφορετική. Η δωρεά στον POETS-RADIO είναι μια ευκαιρία να συμμετάσχετε σε μια ομάδα ανθρώπων που υποστηρίζουν την ευρεία πρόσβαση του κοινού στον Πολιτισμό στη Ποίηση στο Βιβλίο και στη λογοτεχνία.
Η γενναιόδωρη υποστήριξή σας μας επιτρέπει να λειτουργούμε και να στηρίζουμε Λογοτέχνες Ποιητές Νέους Δημιουργούς σε κάθε τομέα Τέχνης και Πολιτισμού χωρίς κόστος. Μπορείτε να μας βοηθήσετε για να συνεχίσουμε να υποστηρίζουμε και να ενδυναμώνουμε.
IBAN:
GR7002607190000080101762435-EUR | EMAIL: poetsradioarts@gmail.com
Υποστηρίξτε μας-Ενημερώστε μας και ΚΕΡΔΙΣΤΕ!
ΕΥΧΑΡΙΣΤΟΥΜΕ!
Καμία δωρεά δεν είναι πολύ μικρή και γίνεται δεκτή ταπεινά και ευγενικά.
Δεν θα μπορούσαμε να είμαστε πιο ευγνώμονες που επεκτείνουμε τη συνείδηση του Πολιτισμού
της Ποίησης της Τέχνης και του Βιβλίου μαζί σας. Read more
Book-Radio | 1 Anthology of Pontic Poetry-Ilias Tsechos
Book-Radio | 1 Anthology of Pontic Poetry-Ilias Tsechos Book-Radio | 1 Anthology of Pontic Poetry-Ilias Tsechos ΤΗΛΕΦΩΝΑ ΠΑΡΑΓΓΕΛΙΩΝ: 23320 51124, 6939699902 Ηλίας Τσέχος τιμή: 20 ευρώ ο κάθε τόμος (δύο τόμοι) + ταχυδρομικά Η γενναιόδωρη υποστήριξή σας μας επιτρέπει να λειτουργούμε και να στηρίζουμε Λογοτέχνες Ποιητές Νέους Δημιουργούς σε κάθε τομέα Τέχνης και Read more
Ραδιόφωνο Πολιτισμού | 13 Ταξίδι Επιστροφής-Βιβλίο Σπ. Σούλης
Radio | Ράδιο | Poets Poetry | Book | Culture Art Ραδιόφωνο Πολιτισμός Βιβλίου Λογοτεχνίας Τέχνης Ποίησης Εκπομπές.
Το Poets Radio προωθεί τον Πολιτισμό τα Βιβλία στηρίζει το Παιδί και όλους τους Δημιουργούς σε κάθε μορφή Τέχνης.
Radio poems | broadcasts | poetry music producers. Poets–Radio.net is the radio of the book of music and culture with you in a cultural multi-site with interviews, book presentations and book reviews, articles, and newsletters featuring writers and artists.stream radio, streaming broadcast radio. Read more
Radio | Words | 1 Excitement- Thrill – Agreement Alkmeni Koggidou.
Radio Ράδιο Poets- Poetry Book Culture Art School Education Poem literature
«Ενθουσιασμός», «συγκίνηση», «συμφωνία» τρεις λέξεις, που αντιστοιχούν με έννοιες, σε κάθε μία από τις οποίες, υπάρχει η αλήθεια με προοπτική. Η σπουδαιότατη Ελληνική γλώσσα, με τον αντίστοιχο εννοιολογικό πλούτο της, περιέχει «εν δυνάμει» την αλήθεια στο λεξιλόγιό της.
Ο ενθουσιασμός ως μια έξαρση από το χωροχρόνο και τη σχετικότητα, παραπέμπει στη θεία ιδιότητα του ανθρώπου(ένθεος), ο οποίος αποκτά μιαν άλλη αίσθηση του εαυτού, που προέρχεται από την υπερβατική του υπόσταση. Read more
Το Ποίημα της Ημέρας | 40 Βίκυ Δερμάνη~ Νεκρό Φεγγάρι
Radio | Ράδιο | Poets Poetry | Book | Culture Art Ραδιόφωνο Πολιτισμός Βιβλίου Λογοτεχνίας Τέχνης Ποίησης Εκπομπές.
Το Poets Radio προωθεί τον Πολιτισμό τα Βιβλία στηρίζει το Παιδί και όλους τους Δημιουργούς σε κάθε μορφή Τέχνης.
Radio poems | broadcasts | poetry music producers. Poets–Radio.net is the radio of the book of music and culture with you in a cultural multi-site with interviews, book presentations and book reviews, articles, and newsletters featuring writers and artists.stream radio, streaming broadcast radio. Read more
Του κόσμου τα παιδιά!
19 Νοεμβρίου Παγκόσμια Ημέρα κατά της κακοποίησης των παιδιών. 20 Νοεμβρίου Παγκόσμια Ημέρα για τα δικαιώματα του Παιδιού.Δύο ημερομηνίες που όπως κάθε χρόνο γίνονται αφορμή για να απαριθμήσουμε τα εγκλήματα της ανθρωπότητας εναντίον των πιο αθώων πλασμάτων που συντελούνται εδώ και αιώνες σε όλο τον κόσμο.
Οι αριθμοί, σύμφωνα με την ετήσια έκθεση της UNICEF,τρομακτικοί… Read more
Ράδιο Πολιτισμού | 1 Αντώνης Σκιαθάς
Ο Αντώνης Δ. Σκιαθάς σπούδασε Χημικός Μηχανικός, ζει και εργάζεται στην Πάτρα. Ανθολογεί ποιητές και ποιήματα και γράφει κριτική λογοτεχνίας. Έχουν εκδοθεί αρκετά βιβλία του και 12 ποιητικές του συλλογές: Παραμεθόριο Νεκροταφείο 1983, Ο ίππος των κυμάτων 1990, Παραμεθόριο Νεκροταφείο – Ο ίππος των κυμάτων 1992, Θερινό Ανεμούριο 1993, Φαντασιώσεις ενός οδοιπόρου 1996, Χαίρε Αιώνα 2002, Ποιήματα – Περίληψη(1983-2006) 2006, Έρωτος επέτειος εαρινή 2008, Φιλόξενος πόλις 2010, «Ευγενία» 2016. Read more
Το βιβλίο | Σαν από Πάντα μαζί 9η εκπομπή ραδιόφωνο
Το βιβλίο | Σαν από Πάντα μαζί 9η εκπομπή ραδιόφωνο
Με την σύγχυση των κινήτρων στον αυτονομημένο έρωτα, αφού βρίσκει κανείς κάθε κίνητρο εκτός από την όντως ερωτική διάθεση, δεν είναι παράξενη η μείωση του συναισθήματος και ο περιορισμός του πάθους στον αυτονομημένο σωματικό έρωτα μέχρι του σημείου της πλήρους εξαφανίσεώς τους.
Αυτή η μείωση του συναισθήματος παίρνει τη μορφή ενός είδους αναισθησίας στους ανθρώπους, που τους δίνει τη δυνατότητα να εκτελούν τις μηχανικές απόψεις της σεξουαλικής πράξεως με πολλή επιτυχία.
Οι ψυχοθεραπευτές ακούν πολύ συχνά τη φράση “κάναμε έρωτα αλλά δεν αισθανθήκαμε τίποτα”, που επιβεβαιώνεται από όλων μας την καθημερινή πείρα, την ποίηση και τη λογοτεχνία. Read more